Klasycyzm w architekturze i sztuce. Klasycyzm (z łac. classicus – doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony) – ukształtował się w Italii jeszcze w XVII wieku, a rozpowszechnił w Europie i trwał do końca XVIII wieku . Na terenach polskich swój początek datuje na drugą połowę XVIII, zaś schyłek klasycyzmu przypada na Nowością, jaką wprowadził Barok w dziedzinie malarstwa, było pokrycie ścian rozległą, iluzjonistyczną dekoracją malarską. Miała ona optycznie powiększać pomieszczenie, dawać wrażenie, iż mury się rozszerzają. Malarstwo iluzjonistyczne było monumentalne, charakteryzowało się teatralnością, ruchem, chęcią oddania nieskończoności. Typowa dla Baroku była też chęć łączenia różnych dziedzin sztuki. Tym samym w malarstwie iluzjonistycznym zacierały się granice między obrazem a architekturą. Malarstwo barokowe to także nurt sztalugowy. W nurcie tym powstało wiele szkół lokalnych, które znacząco różniły się miedzy sobą. Pośród technik przeważał światłocień, kontrasty barw i świateł, skróty perspektywiczne. Pod względem tematycznym sceny były bardzo zróżnicowane. Pokazywały np. wydarzenia z życia świętych, władców, herosów, postaci mityczne i mitologiczne, zawsze jednak rozgrywały się w podobnym otoczeniu. Stale towarzyszyły im strzeliste budowle, aniołowie, święci, postaci, które na wietrze unosiły się jak dym. Wprowadzano też chętnie tematykę pospolitą. Często tworzono obrazy zbiorowe. Miały one przedstawiać grupę osób, z których każda jest tak samo ważna. Z czasem charakter malowideł uległ zmianie – stały się one jaśniejsze, bardziej radosne i wyreżyserowane. Tematem malarstwa barokowego była również erotyka. Sensualizm panował zarówno w ujęciach przyrody, przedmiotów, jak i ludzkiego ciała oraz emocji. Sceny zmysłowe, nierzadko perwersyjne, opatrywano tytułami mitologicznymi lub biblijnymi. Stałym motywem sztuki była makabreska, brzydota. Większość barokowych dzieł opartych była na zasadzie symbolu i alegorii. Ważnym tematem w sztuce XVII wieku był również motyw vanitas – czyli śmierci i przemijania. Dużą rolę odgrywały biblijne przypowieści o marności świata, kruchości ludzkiego życia, nietrwałości dóbr materialnych. Do medytacji nad śmiercią zachęcały nie tylko pisma świętych, np. św. Ignacego Loyoli. Symbole śmierci zaczęły pojawiać się w akcesoriach kościelnych. Przemijanie i śmierć stały się elementami XVII wiecznych moralitetów. Na obrazach zaczęły pojawiać się motywy klepsydry i czaszki. Do wielkich przedstawicieli malarstwa barokowego należy Caravaggio. Jego twórczość, niedoceniona przez współczesnych, wytyczyła początek epoki w malarstwie. Artysta osiągnął mistrzostwo w realistycznym ukazywaniu natury. Na obrazach ukazywał krzepkich karczmarzy, grabarzy, ubierał ich w szaty Ojców Kościoła, zrywając tym samym z renesansową zasadą malowania szlachetnych postaci i w wyidealizowanym otoczeniu. Światło tworzyło na jego obrazach plamy, nie oświetlało jednolicie całości dzieła. Światło wydobywało w ten sposób na pierwszy plan poszczególne części malowidła, które autor chciał uwypuklić. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Artyści zareagowali odejściem od renesansowych ideałów: od studiów natury, powszechnej niemal idealizacji rzeczywistości, uwielbienia urody ciała, spokoju, ładu i harmonii. Miejsce ich zajęła aklasyczność, celowa dążność do wirtuozerii, deformacji, niesamowitość, wyrafinowanie w kompozycji formalnej i doborze koloru. (M. Różnice między sztuką baroku i renesansu: malarstwo. Jeśli chodzi o malarstwo, to główne różnice między renesansem a barokiem to: W malarstwie renesansowym linia dominuje nad kolorem i dąży się do uzyskania perspektywy. Malarstwo barokowe dawało pierwszeństwo kolorowi przed linią, odtwarzając przedmioty w oparciu o kolor.
van Dyck- "Karol I w stroju mysliwskim". Rubens- "Porwanie córek Leukippa". Jan Davidszoon de Heem- "Martwa natura z krucyfiksem", "Martwa natura z nautilusem". Frans Hals- "Przełożone domu starców". Bartholomeus van der Helst- "Uroczystości z okazji zawarcia pokoju w Munster w 1846r." Francisco Goya- "Karol IV i jego rodzina".
Podwaliny pod nowy styl w malarstwie położyli artyści włoscy XVI wieku: Michał Anioł, Tintoretto, Tycjan i Paolo Veronese. W czasach dojrzałego Baroku najważniejszym ośrodkiem malarstwa pozostała Italia. Jej największą indywidualnością był Caravaggio. Johannes Brahms był jednym z największych niemieckich kompozytorów XIX w. Często określano go mianem następcy Bacha, Schuberta oraz Beethovena, a także klasykiem romantyzmu, ponieważ bardzo dbał o klarowność formy muzycznej. Brahms skomponował aż 4 symfonie oraz dzieła reprezentujące niemal każdy gatunek muzyczny (oprócz opery).
- Sztuka baroku - Przedstawiciele malarstwa barokowego i ich dzieła: Caravaggio, Velazquez, Rembrandt, Rubens - Ćwiczenie - Podsumowanie - Bibliografia 2. W trakcie przedstawiania dzieła danego artysty nauczyciel dokonuje opisu, zwraca uwagę na ważne szczegóły w obrazie, ewentualnie omawia historię obrazu (załącznik b). c) Faza
Rokoko w polsce. Na zachodzie rokoko ograniczyło się głównie do sztuki świeckiej, na naszych ziemiach objęło również sztukę kościelną. W Polsce rokoko wyszło poza małą architekturę, rzeźbę, malarstwo. W Koronie i na Litwie budowano w tym stylu wielkie kościoły i pałace stąd rokokowa architektura kościelna Wilna i Warszawy.

analiza formalna ekspresja historia sztuki kompozycja matura matura 2018 opis dzieła sztuki rzeźba terminologia zdać maturę. W tym wpisie znajdziesz wiadomości niezbędne do wykonania analizy formalnej rzeźby z każdego okresu – od greckich posągów po współczesne rzeźby abstrakcyjne. Pobierz gotowy schemat i zapoznaj się z

1TNcsnK.
  • w1abwkzmyf.pages.dev/50
  • w1abwkzmyf.pages.dev/53
  • w1abwkzmyf.pages.dev/33
  • w1abwkzmyf.pages.dev/53
  • w1abwkzmyf.pages.dev/31
  • w1abwkzmyf.pages.dev/59
  • w1abwkzmyf.pages.dev/6
  • w1abwkzmyf.pages.dev/1

    • artyści baroku i ich dzieła